Aangezien er ook een Mille in het verhaal voorkomt, plaats ik mijn verslag ook maar hier
1 juli 2009 ZAC Zolder
De caravan met m'n ZX10R er in stond nog mooi voor de deur vanwege een recent bezoek aan de Kawadag op Zolder, dus de Mille R van Jack kon erbij gezet worden en 7 uur 's avonds zijn we samen op pad gegaan richting Zolder. In de paddock stonden bij aankomst al aardig wat busjes, motortrailers, tentjes en caravans al dan niet vol geladen met motoren.
De nacht was warm maar toch lekker uitgerust wakker geworden om ons aan te melden en de motoren te laten keuren. Aangezien na mijn nummerwisseling van 69 naar 10 niet bekend was wat mijn rondetijden op Assen waren, was ik ingedeeld in de S0, de beginnersgroep. Dit leek mij niet zo geschikt, dus heb ik me laten inschrijven in de S2, daar was Jack namelijk ook ingedeeld i.v.m. zijn snelste rondetijd van 2:00,4 op Assen. Mijn motor was weer voorzien van mijn VIO POV1 videosysteem, dus ik was van plan de hele dag te filmen.
De vrije en tijdtraining werd het al aardig warm, maar omdat ik pas op Zolder gereden had, kwam ik toch al gauw in mijn ritme. Ik bleek dan ook in beide trainingen de tweede tijd gereden te hebben, eerst een 1:50,3 in de vrije training en 1:48,7 in de tijdtraining. Dit was dus al sneller dan mijn PR van 1:49,5 wat ik in 2008 in de ZAC race op Zolder gereden had. Jack mocht met een 1:52,3 vanaf de 19e plaats starten.
In de pauze bleek dat het niet twee manches van 10 ronden zouden worden, maar drie manches van eerst 8, dan 7 en als laatste 6 ronden. Dit vanwege het feit dat het zeer warm werd en de races anders wat te zwaar zouden kunnen worden in de warmte.
Dat werd dus starten vanaf plek twee, waarbij ik gelukkig geen mensen voor me zou hebben staan waarvan de motor af zou kunnen slaan bij voorbeeld.
Ik merkte dat ik toch flink nerveus begon te worden, want het was een tijd geleden dat ik zo vooraan stond tijdens een race. De laatste keren dateren uit 2003 en 2004, toen heb ik wat races goed gereden en zelfs gewonnen, maar dat was in de langzamere klassen S0 en S1. Ik hoopte stiekem al weer op een trofee, want dat krijgen de eerste 6 rijders in een klasse.
Eerste race.
De start vanaf de eerste rij ging redelijk, maar niet zo goed als gehoopt. Ik ging als vierde de Eerste bocht in (zie plattegrond Zolder) en voor de Sterrewachtbocht kwam er weer één voorbij, dus kon ik mij gaan opwerken vanaf de vijfde plek. Ik had twee ronden nodig om er weer twee voorbij te gaan en in de derde ronde kon ik naar de nummer twee toe rijden. Ik wilde mij net opmaken om hem uit te gaan remmen vóór de Kleine Chicane en toen ik wilde opschakelen op het rechte stuk AAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRGGGGGGGGG kon ik niet schakelen! Ik keek snel links langs mijn motor en daar zag ik dat het schakelnokje ontbrak van de schakelpook! Vloek, tier, scheld was het gevolg in mijn helm en met mijn hand omhoog ben ik rustig langs de kant gaan rijden en meteen de pitsstraat in toen het kon. Wat een afknapper! Geen goede klassering, geen goede plaats en weer geen trofee door een lullig onderdeeltje wat verloren was. Ik weet zeker dat ik het met Loctite vastgezet had dus zal het RVS boutje wel gebroken zijn. Tot overmaat van ramp bleek ik ook in mijn zenuwen de video-opname niet gestart te hebben, dus geen beelden van deze race helaas. Na uitgestoomd te zijn zowel van woede als van de hitte, ben ik naar de aanwezige bandenwisselboy gegaan en die had er één te koop voor een tientje. Dus maar opnieuw gemonteerd na de tip van Jack ook maar meteen geborgd met een borgdraadje. Ik heb even bij de wedstrijdleiding gemeld dat ik de tweede race wel weer mee kon rijden. Ik mocht dus al 22e en laatste deelnemen aan de tweede race..........
Tweede race.
Achteraan gestart en vanwege de wat mindere ervaring op Oschersleben wat rustig van mijn plaats gegaan en gewacht tot iedereen weggereden was. Vanaf de Sterrewachtbocht ben ik gaan inhalen en dat ging lekker soepel, soms twee tegelijk uitremmend voor een bocht. De hele race gefixeerd geweest op voorgangers en steeds puzzelend waar ik er langs kon rijden, soms uitremmen, soms buitenom inhalen maar ook op vermogen eruit accelereren lukte soms aardig. Toen de geblokte vlag gezwaaid werd zag ik aan het einde van het rechte stuk nog twee mensen op wie ik wat ingelopen was, maar ik had werkelijk geen idee hoe ik geëindigd was, ik gokte zo rond de tiende plaats. Toen ik de uitslag ging halen bij de wedstrijdleiding was ik dan ook kompleet verrast dat ik als derde gefinished was! Ik bleek dus 18 mensen ingehaald te hebben! Dat werd weer starten vanaf de eerste startrij, nieuwe ronden nieuwe kansen dus....
Derde race.
Tja daar sta je dan weer vooraan, maar met minder zenuwen dan de eerste keer. Deze start was ook niet vlekkeloos, maar toch als vierde de Sterrewachtbocht in en dat heb ik kunnen vasthouden. Meteen op het eerste rechte stuk voor de Kleine Chicane al de nummer drie eruit geremd dus op naar nummer twee. Dat ging wat moeilijker, maar voor de Jacky Ickxbocht heb ik net zo lang geremd dat hij er niet meer voor kon komen. Na een enigszins verprutste chicane het rechte stuk op naar start/finish waar ik de nummer twee achter me kon houden. Nu had ik dus maar 5 ronden om naar de nummer 1 te gaan die al flink uitgelopen was. Maar wat nu? In de derde ronde word ik ineens binnendoor gestoken vlak voor de Kleine Chicane! Dat was mijn bocht! En bovendien pastte dat niet in mijn planning. Het bleek iemand die achter mij gestart was en dus op mij ingelopen was. Heb toen toch nog een tandje bijgezet en heb hem vanaf Butte buitenom ingehaald, dus de chicane voor Terlamenbocht was weer voor mij. Dit hogere tempo heb ik aangehouden om zo op jacht te gaan naar de koploper. Precies bij het ingaan van de laatste ronde zat ik redelijk dicht achter hem, dus kon mijn strategie beginnen. Eerst volgen Eerste, Sterrewachtbocht, Kanaalbocht en Lucien Bianchibocht door om vervolgens zo laat mogelijk bij de Kleine Chicane te remmen. Maar ai, hij remde ook veel later dan de ronde ervoor, dus ik moest nog later dan ik gewend was remmen. Zwaar schuddend ging ik de Kleine Chicane in met hem nog net achter mij! Ondanks de volledig verkeerde lijn toch als eerste richting Butte om daar ook weer laat te remmen. De knop moest even om ik moest gewoon harder dan voorheen rijden, hoe dan ook. Dit lukte elke bocht, ook al zag ik soms in mijn ooghoek een band verschijnen. Na de Jacky Ickxbocht begon mijn achterwiel gewoon wat uit te breken bij het accelereren maar ik hield het gas er op en wist mijn voorwiel ook omlaag te houden het rechte stuk op naar start/finish, wat daar meestal niet meevalt.
En dan YESSSSSSSSSSS als eerste afgevlagd worden, dat was zo'n geweldige ervaring dat ik het uitschreeuwde in mijn helm. De nummer twee Martin Damsma (die overigens de eerste twee races gewonnen had) kwam naast me rijden om me te feliciteren en hij stak zijn duim een paar keer omhoog. Een hele sportieve verliezer bleek in een gesprek achteraf. Ik bleek trouwens een 1:46,7 in de laatste ronde gereden te hebben!
Jack bleek een steady 14e plaats gehaald te hebben met een snelste ronde van 1:50,wat ook een flinke verbetering van zijn PR op Zolder was.
Ik bleek in het dagklassement 7e geworden te zijn en tijdens de prijsuitreiking waren alle eerste zes deelnemers aanwezig, dus de trofee van Circuit Zolder ging helaas aan mijn neus voorbij. Maar wat een dag heb ik gehad, dat pakken ze niet meer af! En gelukkig hebben we de beelden nog
Groet,
Eric
(Ja ik ben nog steeds blij met m'n ZX10R
)
