19 juli op CPZ. Wat had ik daar zin in! Zeker omdat ik het weekend van 16-17 juli gekeken heb, bij Johan op Assen. Die overigens een fantastische 1.54.132 met de oude ruskenhoek neerzetten. Ik is trots! Nog meer motivatie om zelf ook zo goed proberen te rijden.
's Ochtends ging de wekker om 5.30, pfff... Slecht geslapen. Om 6 uur vertrokken we en om 7.15 waren we op CPZ. Ik had een pitbox geregeld met een vriend van me en daar zou Heleen ook bij komen. Toen we bezig waren met uitladen, zag ik Heleen ook aan komen rijden. Dag begon al goed, met veel gegiechel. Tijdens de briefing werd dit alleen maar erger, dat beloofd wat... We kregen te horen dat we niet 5, maar 6 (!) sessies gingen rijden. Oei, dat zijn er wel veel.... Maar we hadden er zin in.
1e sessie kwam eraan. Heleen en ik besloten om bij het snelste groepje van groep 2 te staan. Bij het willen wegrijden wilde mijn racer niet in zn 1. Ook fijn... Een paar keer getrapt en eindelijk kon ik wegrijden. Grrr, begon goed.... Tempo zat er al goed in, fijn groepje. Helaas merkte ik al snel dat mijn motor problemen vertoonde. Hij stotterde bij bocht uit, hield eerst in en ging dan op het gas. Gaf wat leuke momenten qua wegglijden van het achterbandje. Dag vertrouwen.. Baalde als een stekker en besloot om eerder pitlane in te gaan. Tijdens de debriefing vertelde ik over mijn problemen en dat ik zeker wist dat ik dit niet direct kon oplossen. De marshalls besloten om mij van de snelste groep van groep 2, naar de langzaamste van groep 2 te plaatsen. Ik baalde als een stekker.
Sessie twee moest ik dus in de langzaamste groep rijden. Excuse my french, maar wat was dit k*t. Onvoorspelbaar gedrag van andere rijders. Vol op de remmen vlak voor een bocht, rechtop door een bocht heen rijden, laat op gas gaan, pfff... Name it. Ik was diep teleurgesteld dat ik een sessie verkloot had, door de problemen met mn motor. Niet eens om mijn eigen kunnen. Bah, balen. Gelukkig zei de marshall direct bij de debriefing dat ik veel te snel was voor dit groepje, met als gevolg dat ik weer terug naar de snelste groep mocht *O* Ik was blij! Kon ik weer sjezen met Heleentje.
Baalde dus dat ik enorm moest inhouden overal. Dit was ook te zien op de foto's.
Derde sessie kwam er alweer aan, de tijd vloog voorbij! Heleen en ik waren mega happy dat we weer bij elkaar zaten. Het begon ook goed! Lijnen gingen steeds beter. Ik had besloten om harder bochten in te gaan, zodat ik weinig op het gas hoefte en dus geen gestotter. Dit werkte al een stukje beter. Snelheid zat er goed in, maar ik merkte dat ik te gespannen op mijn motor zat. Ik kreeg verzuurde armen en ik hield het niet meer vol. Ik ging eerder pitlane in, want we hadden ten slotte toch nog 3 sessies te gaan! Ik heb de marshall voor de debriefing opgezocht of hij Heleen en mij voor wilde rijden, tijdens de vrij rijden sessies en dit mocht. Dit was super, want we werden de gehele dag gefilmd en zo konden we nog meer naar onze lijnen en dergelijke kijken.
Ik had er zin in! Kon niet wachten op sessie 4. Sessie 3 ging dus een stuk beter, maar het zat toch nog steeds niet lekker in mn kop met de racer. Het vertrouwen was er niet.
Sessie 4 was de 1e vrij rijden sessie. Ik merkte dat ik goed startte. Lijnen gingen goed, steeds harder insturen en harder bocht uit. Het kan nog steeds harder, maar ik durfde eerlijk gezegd niet harder te gaan. Bleef maar een constant tempo houden, zodat ik wist dat die motor niks raars ging doen. Baalde er weer goed van. Het ging wel een stukje beter, maar bij langer na nog niet hoe ik wilde rijden.
Sessie 5 en sessie 6 doe ik maar even samen. Heleen ging super, de gehele dag heb ik haar steeds zien verbeteren waar ik echt mijn petje voor af zet. :Y Ik kreeg mezelf alleen niet zover om ook zo te gaan rijden. Het vertrouwen was er niet en ging er ook niet komen. Ik heb besloten om deze sessies constanter te rijden en dit ook vanwege de verzuring in mijn armen. Zit door geen vertrouwen erg gespannen op mijn motor, waardoor ik echt pijn ging krijgen in mijn armen. Dit kwam door te gestrekte armen. Hoe ik probeerde of deed, het wilde gewoon niet.
Het einde van de dag sloot ik dus af met een ontevreden gevoel. Ik had wel lekker gereden, maar bij langer na niet hoe ik wilde rijden. Was vooral teleurgesteld in mijzelf. Niet eens in de motor. Gewoon dat ik de knop niet om kon zetten.
Vandaag ben ik dan ook met de racer naar Hoegee geweest. Eigenlijk best wel zenuwachtig erheen gegaan. Er zullen toch niet weer grote problemen komen? Hij ging gelijk op de testbank om te kijken hoe hij reed. Als eerst de foutcode eruit, wat ook het probleem was. De gasklep sensor. De stekker van de sensor zat los. Dit verklaarde het stotteren/inhouden. Wat voelde ik me opgelucht zeg *O* Monteur zei al gelijk dat er niet mee te rijden was, want je krijgt een enorm start/stop reactie. Deze was eruit. Verder konden we door mijn Yoshimura EM Pro ECU veel data nakijken. Het bleek dat het toerenaantal veel te hoog stond, nog op het oude blok ingesteld. Deze hebben we teruggezet naar 15.000 toeren maximaal. Er werden diverse runs gedaan en daarna werd deze data gelijk naar de ECU gezet. Uiteindelijk loopt hij erg mooi, met 114,7 pk's op het achterwiel. Ik ben blij dat het nou opgelost is en hoop dat ik 31 juli op CPZ wel naar mijn kunnen kan gaan rijden.
