Reisverslag Franse Alpen 2011

[Els]

Ook dit jaar weer lekker op vakantie met de motoren. Niet met de Tuono maar met de Ducati Hypermotard, de Tuono wilde ik inzetbaar houden voor de driedaagse circuittraining die we vlak daarna zouden volgen. Je zult maar vallen tijdens je vakantie en daardoor je motor niet inzetbaar hebben, zou toch heel vervelend zijn... Maar omdat reisverslagjes zijn altijd leuk om te lezen (of vooral om foto's te kijken) dus plaats ik het verslag toch ook maar op dit forum, ondanks dat er dus geen appie op de foto's voorkomt. Mensen die daar bezwaar tegen hebben, slaan het topic maar over...  . We gingen dit jaar naar Frankrijk, een groepsreis van Vrij-uit, ‘Franse Cols’. Deze reis hebben we twee jaar geleden ook al eens individueel gereden. Super mooi rijden daar, dus nu maar eens een groepsreis. Dat is altijd wel gezellig, met al die andere motorrijders. We rijden de routes wel altijd met z’n tweeën, maar in het hotel is het wel gezellig met samen ontbijten, dineren en wat drinken.
Dit jaar voor het eerst eens niet thuis op de motor stappen en met bagage achterop naar de vakantiebestemming rijden, maar eens uitproberen met de auto met aanhanger.

Dat beviel overigens niet zo heel goed, dus volgend jaar maar weer lekker met de motoren met bagage achterop. Het leukste van met de motoren gaan is dat als je thuis op je motor stapt, je al op vakantie bent. Nu hadden we dat gevoel na een dag rijden met de auto en na aankomst in de bergen nog niet.

We vertrokken op za 9 juli. Die dag dus de hele dag gereden met de auto met de aanhanger met twee motoren erop. Na een uurtje of 12 à 13 kwamen we aan bij onze bestemming: hotel ‘Le horse piste’ in Oz-en-Oissans. Dat ligt aan de voet van de Alpe d’Huez. Zoals gezegd ’s avonds nog niet echt in de vakantiestemming, al lag dat niet aan de prachtige omgeving.

De rest van de groep zou pas een dag later arriveren, wij hadden een dagje bijgeboekt omdat we de heen-en terugreis met de motor zouden missen. ‘Normaal’ zouden we een tussenstop maken in Dijon, nu waren we in één keer door gereden naar Oz-en-Oissans.

Op zo 10 juli onze eerste dagtocht. Martijn had een mooie route uitgezet van zo’n 390 km. De route zou over de Alpe d’Huez gaan, over de Col de Sarenne, de Col de Lautaret, Col du Galibier, Col du Télegraphe, Col de l’Iseran, Col de Madeleine, Col du Chaussy, Col de Glandon. Meteen goed beginnen dus, allemaal mooie colletjes… Alpe d’Huez was natuurlijk leuk rijden. Col de Sarenne is niet zozeer leuk rijden qua mooi asfalt of lekkere stuurwegen, maar wel vanwege de rust en het prachtige uitzicht. Het is een vrij smal colletje, twee auto’s moeten passeerplekken opzoeken om elkaar te kunnen passeren. Nu kom je vrijwel geen verkeer tegen, dus dat scheelt. Verder was de weg deels net opnieuw geasfalteerd met veel grind, vooral in haarspelden is dat wel eens wat uitdagend.









 
Daarna de Lautaret. Dat is eigenlijk een ‘doorgaande weg’ naar Briancon, ook al is het een col, maar wel leuk rijden. Daarna was het dus de bedoeling de Galibier te nemen, helaas mochten we daar niet overheen vanwege een wielerevenement (nee, niet de Tour de France, maar in het weekend worden er in juli veel amateurwedstrijden gehouden. Sommigen beter aangekondigd dan anderen…). Dus maar verder richting Briancon. Daar dachten we via een omweg wel naar de l’Iseran te kunnen rijden. Dat kon ook wel, maar we moeten helaas wel door een tunnel à € 24,30 per motor… Nu ja, nog verder omrijden hadden we geen zin in (het werd nu al zo'n 430 km i.p.v. 390), dus toch maar betaald.  Gelukkig maakte de Col de l’Iseran veel goed, dat blijft toch een fantastische col om te rijden.





Het is ook de hoogste geasfalteerde col van Europa geloof ik, met z’n 2770 m.



 De Madeleine was ook leuk, maar het weer begon al wel behoorlijk te betrekken. Omdat we ook al zo’n omweg hadden gemaakt besloten we de Chaussy over te slaan en direct via de Glandon naar het hotel te rijden. Dat was een goede keuze, de Glandon konden we nog droog omhoog rijden maar naar beneden begon het echt te hozen. Gelukkig was het toen nog maar even naar het hotel. We waren vrij laat, maar er bleek nog niemand van de groepsreis te zijn. Dus na het douchen en omkleden op de rest gewacht die toen begonnen binnen te druppelen. Uiteindelijk zaten we tegen 20.30u aan tafel, toen iedereen binnen en opgefrist was. De rest van de groep had vrij veel regen gehad die dag, wij hadden dus nog geluk gehad.

Ma 11 juli. Deze dag stond meteen de ‘koninginnerit’ van de groepsreis op het programma: een route van 337 km over de Col de Glandon, Col de Madeleine, Col de l’Iseran, Col de la Croix de Fer en weer over de Col de Glandon naar het hotel. Een prachtige route, met een paar van dezelfde colletjes als de dag ervoor maar nu in tegengestelde richting. ’s Ochtends even aan de voet van de Madeleine een kop thee gedronken. Daar ook even broodjes en drinken gehaald voor onderweg, zodat we onderweg een mooi plekje uit konden zoeken om te lunchen.

Tussen de Madeleine en de l’Iseran. We hadden prachtig weer deze dag, heerlijk gereden!









Bovenop de Col de l’Iseran eventjes gestopt voor een paar foto’s, blijft toch een mooi uitzicht.





Na de l’Iseran bleken we nog wel wat tijd te hebben, dus we zijn we nog even de Col de Galibier (en dus ook Télegraphe)  op-en neer geweest voordat we verder gingen op de Col de Croix de Fer. De Galibier hadden immers de dag ervoor niet kunnen rijden… Het was relatief rustig, dus konden we lekker doorrijden op de Galibier. Ook hier weer prachtige uitzichten natuurlijk! Door dit stukje om uiteindelijk iets meer dan 400 km gereden. En in het hotel een lekker biertje op het terras natuurlijk!




 
Di 12 juli: een route door de Gorges (kloven), niet over passen dus vandaag. Deze Gorges waren we al eerder geweest en vonden we toen erg indrukwekkend. Deze keer vonden we ze iets minder: misschien omdat we er al eens geweest waren. Nu viel de vrij lange aanrijd- en terugroute op. We hadden een extra lusje aan de route toegevoegd, wat een heel goede keuze bleek. Ondanks dat een gedeelte daarvan pas een hele lading nieuw, los grind had gekregen, was het mooi rijden met mooie uitzichten. We hadden ’s ochtends ergens onderweg in een bakkerijtje broodjes gehaald en vlak daarnaast ham en kaas bij een slager. Die hebben we ergens onderweg, met een mooi uitzicht, opgegeten.

Lunchplekje:


Met het uitzicht:




Het losse grind...


Leuke tunneltjes...


Op de terugweg door wat buitenwijken van Grenoble. Daar was het bloedheet, zo’n 38 graden (warmste dag van onze vakantie). Als je reed was het nog te doen, maar stilstaan voor de stoplichten was geen pretje… Daarom om af te koelen aar even een lekker ijsje ergens op een terrasje.

Uiteindelijk vonden we dit de minst leuke dag van de vakantie, blijkbaar zijn we toch het meest fan van de hele dag pas op, pas af…. Qua uitzichten was het best een mooie route, maar qua sturen minder spectaculair.

[Els]

Woe 13 juli. Regen, regen, onweer, beetje zon en regen. Dat is ongeveer de samenvatting van deze dag. O ja, en toch heel leuk gereden. De route van iets meer dan 300 km ging via de Col de Lautaret naar Briancon, om daarna via de Col d’Izoard naar het zuiden af te zakken. Daarna door de Combe du Queyras, een mooie kloof, het Lac de Serre-poncon oversteken en via de Col de Moissière en de Col d’Ornon weer naar Oz-en-Oissans.

We startten dus in de regen. De hele Lautaret, door Briancon en naar de top van de Col d’Izoard bleef dat ook zo. Vlak voor de top maar even een koffiepauze (oké, voor ons thee) met een lekker stuk vlaai erbij om weer wat warm en iets droger te worden. Gelukkig allebei goede, waterdichte pakken. Anderen hadden hun regenkleding te laat aangedaan, waardoor ze toch al vrij nat waren. Ondanks al de regen was het gelukkig niet heel erg koud. Wel opletten op d’Izoard, ze hadden hele brede, witte strepen op de weg aangebracht om een soort fietspad te creëren. Wilde je daar uit de buurt blijven (en dat wilde je, ze waren spiegelglad, zelfs als ze droog waren gleed je weg), dan moest je óf helemaal op de rand gaan rijden (zijnde op het fietspad), óf je reed meteen bijna midden op de weg… Minder briljant voor motorrijders dus, alhoewel het voor de fietsers vast erg makkelijk was. Na de koffiestop werd het zowaar droog en de weg droogde ook heel snel op. Tot aan de lunch ook droog kunnen rijden, meteen de enige foto’s van vandaag gemaakt…



Leuke constructie...


Mooi, al die wolken die in de dalen hangen!




Geluncht aan de rand van het Lac de Serre-Poncon, bij de brug. In eerste instantie buiten onder een luifel, maar er kwamen enorme onweersbuien aan dus we werden vriendelijk doch dringend verzocht binnen een plaatsje te zoeken. Het werd echt noodweer, pikzwarte luchten en enorme buien. Het bleek ook gehageld te hebben met hagelstenen zo groot als golfballen, hoorden we later van anderen die buiten waren tijdens die buien. Wij zaten dus lekker binnen en hebben de zwaarste buien maar even afgewacht. Af en toe viel de stroom uit in de tent waar we zaten, dus moesten we even wachten met afrekenen, ze konden niet bij de kassa…

Toen het wat op leek te klaren, toch maar verder gereden. Niet via een extra lus, wat we eerst van plan waren, maar 'gewoon' via de originele route. Even na het meer kwamen we in hoosbuien terecht, het water bleef op de weg staan zodat het af en toe meer leek op doorwadingen dan op rijden. Het onweerde ook weer flink. Dit was recht boven ons en we moesten een Col over, dus we hebben onder een afdakje maar even geschuild tot het onweer wat weggetrokken leek. Toen we verder reden de Col de Moissière op, hadden we echter weer een flitsknaltijd van 0 seconden dus maar weer even ons heil gezocht in een bushokje. Dat was maar goed ook, toen we daarna de Moissière over reden, lagen in de berm plakaten met enorme hagelstenen (ik dacht eerst dat het sneeuw was, vond ik al bijzonder op 1575 m in juli), overal takken, stenen, modder, bladeren over de weg. Je kon niet overal omheen rijden, daar lag er teveel voor, dus vaak maar gewoon overheen/ doorheen.

Daarna nog de Col d’Ornon over. Die bleek afgesloten te zijn. Wij besloten toch door te rijden om te kijken hoe afgesloten precies… Even verderop zagen we de oorzaak: er stroomde een beek over de weg waar een buldozer bezig was nog allemaal stenen en rotsblokken te verwijderen… Gelukkig was hij al een tijdje bezig, dus konden wij voorzichtig de beek oversteken. Die was nog steeds een paar meter breed, maar aan de auto te zien die voor ons de oversteek waagde, niet zo diep. Het vervelendst was de laag modder die voor en na de beek over het asfalt lag, dat was natuurlijk spekglad. Maar goed, we konden er dus wel langs…

We waren uiteindelijk redelijk op tijd in het hotel. Daar vernamen we dat een ander clubje minder geluk had: Zij stonden vast achter een steenlawine en het ging nog uren duren voor ze er weer langs konden… terug durfden ze ook niet want daar stroomden intussen beekjes over de weg. Uiteindelijk waren deze mannen (waarvan de oudste 70 jaar met een K1300GT!) om 23.30u weer in het hotel. Prima hotel overigens, de kok was bv. Opgebleven om nog wat voor de drie laatkomers te koken, super!

Do 14 juli. Weer een mooie dag met veel mooie passen. Sommige passen reden we vandaag al voor de derde keer, maar aangezien dat ook prachtige passen waren, natuurlijk geen enkel probleem! Vandaag was eigenlijk een ‘rustdag’ met een korte route, maar wij hadden besloten de route die we de 1e dag ook al gereden hadden, nu tegengesteld te rijden. En nu wel over de Col du Galibier natuurlijk.

De route begon over de Col de Glandon. Deze lag nog behoorlijk in de mist/wolken, dus dat was af en toe wel apart rijden. Vooral omdat hij op sommige stukken vrij smal is en tegenliggers de hele weg nodig dachten te hebben… Snelheid aanpassen was dus het devies. Voordat we verder reden over de Madeleine, een theestop en meteen even lunch gehaald. Daarna dus over de Madeleine en onderweg naar de Col de l’Iseran. Daar was het weer ondertussen ook een stuk beter, zodat we onze lunch op een mooi plekje onderweg konden opeten. In het zonnetje was het alweer lekker aangenaam warm, al kon je je jas nog beter aanhouden.









Bovenop de l’Iseran was het nog wel wat bewolkt, maar daarom niet minder mooi…





En ook onderweg naar beneden maar weer even gestopt om de wolken te fotograferen!






Daarna over de Col du Télegraphe en de Col du Galibier. Onderweg nog gezocht naar een bakkerijtje waar we twee jaar eerder een paar keer gezeten hadden (lekkere flan, vriendelijke mensen), maar die konden we helaas niet vinden. Na de Galibier via de Lautaret naar de Col de Sarenne. Die is altijd leuk, misschien wel juist omdat hij zó smal is met los grind en krappe haarspelden, dat je hem langzaam moet rijden.
En het uitzicht is er prachtig...





Na de Sarenne kom je dan uit bij de Alpe d’Huez en daarna waren we alweer bij het hotel… Prachtige dag wederom, met bijna alleen maar droog asfalt, rustige wegen en mooie passen!
Terug bij het hotel overigens nog weer prachtige bewolkte luchten met de dreiging van regen… Dat was vaak ’s avonds, terwijl het dan overdag prachtig weer was geweest!






Mooi hoe die ene zonnestraal net die paar huizen verlicht...



Gr Els

[Els]

Vr 15 juli. De laatste dag rijden in de Alpen alweer, zaterdag met de motoren op de aanhanger weer naar huis… Maar vandaag stond ons nog een mooie route te wachten. Via de Lautaret en de Galibier naar de Col du Mont Cenis. Dan kom je uit in Italië, waar je via Suza naar de Col de Mongenèvre rijdt, die weer de verbinding vormt met Frankrijk. Uiteindelijk kom je dan uit bij Briancon en van daaruit via de Lautaret naar Oz-en-Oissans.
Bovenop de Lautaret eerst een koffiestop, waarna we weer verder reden. Mooi uitzicht ook wederom vanaf de Lautaret trouwens:



De Galibier deze keer vanaf de zuidzijde, die hadden we nog niet gedaan. Dus dat was leuk natuurlijk. Na de Galibier en de Télegraphe kwamen we langs een leuk bakkerijtje waar we twee jaar eerder een paar keer hadden gezeten (ja, die we een dag eerder ook zochten maar niet konden vinden), dus even gestopt voor thee met flan en broodjes gehaald voor de lunch.



Daarna verder naar de Mont Cenis, waar ok een mooi meer ligt. Dat was een ideaal lunchplekje, ze hadden er zelfs bankjes staan, dus daar lekker in het zonnetje geluncht.





Via de Mongenèvre naar Briancon. Omdat we vroeg waren, besloten we er nog een extra lus aan vast te plakken en bij Briancon af te buigen naar het zuiden, de Col d’Izoard op. Dat was weer prachtig sturen, We hadden omhoog nog een tijdje gezelschap van een GS die achter ons aanreed. Die moest alleen af en toe wachten op zijn metgezel, dus we kwamen hem regelmatig tegen als wij weer even gestopt waren voor foto’s o.i.d.
D’Izoard zonder regen zag er trouwens ook mooi uit:





Na d’Izoard weer naar het noorden, richting Briancon, en via de Lautaret naar het hotel.
Za 16 juli. De terugreis, met de motoren op de aanhanger.



Het gaat toch altijd weer snel zo’n vakantie. Omdat we ook nog gingen circuitrijden in Zuid-Frankrijk, hadden we er geen extra dagen aan vast geplakt. Maar 6 dagen rijden in de bergen is eigenlijk toch net wat te kort, vooral omdat we de heen-en terugreis dus met de auto waren. We hebben al besloten dat we volgend jaar gewoon weer op de motor vertrekken. Het was leuk eens geprobeerd te hebben, maar blijkbaar toch niet echt wat voor ons… Desalniettemin een heerlijke vakantie gehad waarin we heerlijk gereden hebben!


Gr Els

[johansc]

Hallo ELs,

Wat een supermooi verslag en foto's! Erg leuk om te lezen, vooral ook omdat we zelf afgelopen juni in die regio zaten.

Helemaal goed in ieder geval!

Groeten Johan

[bass]

Prachtig verslag Els ! Mooie foto's ook. Doet me ook een beetje denken aan Schotland allemaal. Dat wordt onze bestemming weer in het voorjaar waarschijnlijk.

[rolf]

mooi verslag en zeer herkenbaar, ook wij vonden de Gorges du verdon de eerste keer het meest indrukwekkend.

[Brontolo]

  Nou ik heb de Appies niet gemist hoor. Wat een lekker lees -en kijkmateriaal. Dat zijn 6 heerlijke dagen geweest. Ben gewoon jaloers!

[The kapitein]

Heerlijk om zo´n verslag te lezen erg leuk. Geeft gelijk weer die vakantie kriebels

Marco.

[daanrsv]

Els, wanneer komt je boek uit? 

[FastJ]

Wow, superleuk verslag!

Even wat anders dan op Alès iedere keer hetzelfde rondje rijden  , maar dat ging jullie ook prima af.

Ben zelf in juni een weekje in de Alpen geweest, helaas veel meer wolken en minder zon gezien dan jullie.

Gr, Jarno

[Els]

Wow, superleuk verslag!

Even wat anders dan op Alès iedere keer hetzelfde rondje rijden  , maar dat ging jullie ook prima af.

Ben zelf in juni een weekje in de Alpen geweest, helaas veel meer wolken en minder zon gezien dan jullie.

Gr, Jarno

Ja, dat was ook super! als we daar de foto's van hebben, zal ik daar ook eens een verslagje van maken. Jammer van dat weer in juni, met mooi weer is het toch 10 keer leuker rijden in de Alpen (al hebben wij ons met die ene dag noodweer eigenlijk ook prima vermaakt...).


Gr Els

[Berthebike]

Geweldig , kom bekende dingen tegen , ik ben pas ook 8 dagen door de Alpen geweest , heb er erg van genoten . Volgend jaar ga ik weer dat is zeker .