De ducati club race: voor veel racende Aprilia Riders het hoogtepunt van het jaar. Helaas was er dit jaar beslist dat er geen aparte raceklasse was voor de "andere" europese merken en was inschrijving alleen opengesteld voor Ducati motorfietsen muv de classics. Jammer, geen DCR dus. Maar deze beslissing werd herzien, er werd gepolderd en er werden 40 startplaatsen gereserveerd voor niet-Ducati's. Geen apart startveld maar op basis van rondetijd werd een startplek bepaald. Jammer, geen BEARS of Thunderbikes klasse dus. Dus ik had besloten niet in te schrijven.
Maar ja, het virus zit nu eenmaal in mij, dus naarmate de datum dichterbij kwam en ik op Motorforum zelfs las dat de Club Race Commissie BMW-s ging uitnodigen om het startveld vol te krijgen heb ik toch een telefoontje gepleegd naar de inschrijving. En wel afgelopen woensdag, en er was nog plek om te trainen maar de startplekken voor de wedstrijd waren allemaal vergeven. Je mag met meer rijders trainen dan wedstrijd rijden was de verklaring hiervoor. Dus toch ingeschreven, want de ervaring leert dat er gedurende het weekend altijd wel wat startplaatsen vrij komen.
Zaterdag 1e training om 11 uur. Om 10.45 begint het te druppelen, om 10.50 een buitje. Ik besluit toch naar regenbanden te gaan en krijg hulp voor het voorwiel. Achterwiel staat er in en de zon gaat schijnen om 10.59. Ik schreeuw: vastzetten, vastzetten en besluit weer naar slicks te gaan (dankjewel Heuveltje en Bitaktus). Uiteindelijk 2 rondjes op halfkoude slicks kunnen trainen voordat de bui echt doorzette, toch een 18e tijd in groep T1 (de snelste trainingsgroep).
T2: droog!!! Voor mij gaat Hugo van de Berg op de Panigale de baan op en dapper als ik ben besluit ik aan te sluiten. Dat gaat 4 rondjes prima, ik merk dat Hugo lekker opbouwt en ik kan mee totdat de achterkant eerder de bocht in wiel dan het voorwiel. Ik rijd even de pits in en zie dat de achterband aan snot is. Een sc0 is een echte qualifier en later spreek ik ONK-jongens: " Ja daar kun je 3 rondjes mee rijden en dan houd het echt op." Ok, gegokt en verloren maar wel leerzaam. Net onder de 1.50 met 1.49,9. Dik tevreden!
Dan wordt het wachten tot de startlijsten, zou ik er op staan. Jawel!! P13 in de desmoquattro klasse groep A. Net achter Paolo, de enige andere RSV4 rijder. Van de 13 voor mij zijn er 6 ONK-rijders en ene Hugo van de Berg en enkele zeer snelle Ducatisten. Yes, ik kan de wedstrijd rijden!
Zondag: het weer is beter, warmer, veel minder wind en 100% droog! De wedstrijdspanning bouwt zich langzaam op en we maken de hospitality unit ARA-waardig. Dus afwassen en vieze sokken opruimen enzo. Superleuk dat er altijd mensen komen kijken naar ons, dat motiveert enorm! En het is altijd gezellig
De wedstrijd om 13.25. KJ helpt mij in parc ferme met bandenwarmers. Ik moest zelfs poseren voor fotografen, zullen de sponsoren blij mee zijn (Roke: lezen jullie wel mee hier
). Redelijke start maar ik moet erg wijd in de Haarbocht, toch ongeveer 12e plek Strubben in. Daarna was het hard werken om mijn positie te behouden. Ritsma kwam me voorbij, waarna een groepje van 4 ontstond waarvan ik de achterste was, dan een supersnelle ducati en Ritsma en daarvoor een 1198S. De laatste trekt zich onderuit in strubbel, Ritsma kon er net omheen waarna ik zijn achterwiel weer had, maar BMW power is toch wel euh...veel zeg maar. Na een rondje of 6 tot 7 krijg ik last van mijn rechterarm en mijn achterband begint ook weer wat te glijden. Ik besluit op safe te gaan en behoud mijn positie en kom uiteindelijk als 10e over de meet met een snelste ronde van 1.47.862. Meer dan tevreden en stuiterend van de adrenaline meld ik me in de ARA hospitality. Genieten en volgend jaar hopelijk weer een "eigen" klasse.
Frank, Johan en Martin en Paolo: was helemaal top, volgend jaar weer!
Ducati club: bedankt voor de mogelijkheid om mee te doen, volgend jaar graag weer een Bears en Thunderbikes klasse!