Even Voorstellen

Hallo,

Hierbij stel ik me even voor. Ik had gisteren in al mijn enthousiasme een berichtje bij de achterhoekrit gezet, maar me nog niet voorgesteld. Mijn naam is Santiago van de Mortel woonachtig te Aalten en ik ben 42 jaar. Ik ben getrouwd en heb vier zonen. Mijn leven is doordrenkt met motoren en de sport. Het begint al met mijn voornaam, Santiago. Vernoemd naar een talentvolle, maar helaas op eiland Man verongelukte Spaanse coureur Santiago Herrrero op zijn Ossa.

Doordat mijn vader een Motorfilmteam leidde, motorfilmteam St. Anthonis, kwam ik al vroeg in aanraking met motoren. Daardoor heb ik in de zomers mooie evenementen en in de winter vele motorclubavonden mogen meemaken. Ik heb in het verleden vele functies in de motorsport uitgevoerd, maar het mooiste is en blijft toch het zelf rijden. En dat doe ik al vanaf mijn 18e.

Ik heb verschillende motoren gereden, maar de tweecilinders hebben bij mij altijd een bijzonder plekje gehad. Ik begon op een CB 350, een beetje verbouwd, maar het blokje was al snel overleden.
Daarna een XV 750. Een virago die geen virago werd genoemd. Met deze motor heb ik de voorkeur voor tweecilinder gekregen, denk ik. Die motoren hadden allemaal de grootste problemen met de starterkrans. Maar verder liep het ding wel aardig. Op zijn tijd olie bijvullen, want ze hadden een verlengde voorvork erin geploft, maar niet het blok aangepast, zodat het ding snel aan het minimum stond.
Na vijf jaar kocht ik een VFR vlieg. Voor 6 weken. Wel aardig, maar niet mijn ding. Het leefde niet voor mij. En typisch Honda. Het draait te goed .... en te lief....
Direct daarna kwam er een Duc. Nee, geen 916, mijn knip was groots qua formaat, maar de vulling minimalitischer. Het werd een paaseitje 750. Leuk stuurfietsje maar alleen bij droogweer. Bij regen leek het of de banden van ijzer werden; geen enkel grip. Helaas was de mijne een ouderwetse Ducati, stuk gaat ie. Ik heb er nog een kleine SS 900 aan versleuteld. Kwam ik bij de laatste reparatie achter dat die brommer ooit in de Italiaanse kampioensschappen was ingezet.
Toen heb ik hem maar verkocht. Vervolgens wegens verbouwing verhuizing, verbouwing gezinsuitbreiding e.d. een noodgreep. Een GS 500e. Weer een 2 cilinder. Destijds woonde, werkte ik in Arnhem e.o. en was die fiets wel handig om overal tussendoor te crossen. Zomer, winter het maakte niet uit. en poetsen? Ja hallo, ik blijf ermee bezig en zo gaat zo'n ding nooit aftands uitzien. Het fietske moet het wel verdienen.
Na de (voorlopig) laatste verbouwing, moest het ervan toch van komen. De dikke duizend met harde klappen, flinke stappen vooruit. Ik wilde heel graag een RSV Mille, de tests hadden allang uitgewezen dat dat de Twin is met de allures en kwaliteiten die ik zocht. Echter na een testrit kwam ik erachter dat de RSV voor mij niet de motor was, helaas. Na een half uur voelde ik mijn polsen, en de gemiddelde snelheid dorp uit was eerder richting 2 met twee nullen, dan 1 met twee nullen.
Toen zag ik een Falco rijden, en heb me er een beetje in verdiept. Tadaaah!!! Dit is ie. Een dag voor uit getrokken, aanhanger achter de auto en 1 mission. Vanavond staat er een Falco in de garage. Ik kocht er een met slecht 25000 km op de teller.
En nu kilometers maken. Intussen heb ik vele ritten gemaakt. Eentje daarvan is me wat meer bijgebleven dan lief is.
Ritje Luxemburg, koninginnedag. Prachtig zonnig weer en je merkt dat de motor er ook zin in heeft. Recht stukje, broer op een vlieg haalt een andere vlieg in, ik ook. Kom in de bocht naast mijn broer, gaat goed, bocht uit een beetje gas erbij en volgende bocht. WAAAAAT!!!!! Nu al!! REMMEN!!! oh k*T, dat word het niet. Bats klaboem klaar. Handjes in de lucht. Niks mis met mij. Alles Top ? Ja, alles top, of toch niet???
Enfin, lang verhaal kort te maken, ik was van plan om de kinderbijslag stop te zetten, maar ik hoorde ook veel spookverhalen. En mijn vrouw zei altijd: "Santiago durft alles met de motor." Mocht je nog ooit in de Ardennen komen, dan zou ik geen broodje bal bestellen.
Terug in Holland eerst even herstellen maar na een week had ik het met de vrouw over "Wat nu?" zei ik. "Dan koop je toch gewoon een andere" zei de vrouw. Zo gezegd, direct gedaan. Niet afwachten, maarre, een toppie vrouw. Wat word het dan? Zo'n zelfde, er is geen betere. Dit voorjaar heb ik het "wrak" weer helemaal opgeknapt en nu staan er twee glimmende rode brommers klaar voor de achterhoekrit.

Ciao Santi