Barman,
Sterkte ermee, en een spoedig herstel.
Maar neem geen voortijdige beslissingen. Als je gevoel echter zegt ermee te stoppen moet je dit doen.
Zelf heb ik in 2002 een zwaar ongeval gehad, maar na 3 dagen in het ziekenhuis heb ik destijds in een motorboekje al mijn nieuwe helm uitgezocht.
Eenmaal hersteld (na 3 maanden) heb ik die helm gekocht en ben weer gaan motorrijden met de belofte aan mijn vrouw dat ik zou stoppen als ik voelde dat ik bang zou zijn op de motor.
Op de 2e rotonde reedt ik van mijn toenmalige VFR echter de voetsteuntjes weer aan het asfalt.....
Hier volgt mijn relaas, lees en huiver.
Elk jaar ga ik met een drietal vrienden een lang weekend naar Duitsland vanwege de fantastische wegen daar.
In juni 2002 heb ik echter met mijn toenmalige VFR een heuse Hi-sider gemaakt.
Ik droeg een pak van IXC, met volledige CE-protectoren.
Ik ben tijdens mijn val geland in een korenveld. Met mijn linkerarm op mijn rug.
Toen ik hierna opstond voelde ik dat er iets niet goed zat in mijn rug, dus ben ik weer gaan liggen, heb mijn helm afgezet en ben om hulp gaan roepen zodat mijn vrienden konden bepalen waar ik lag in het koren.
Na afgevoerd te zijn met een traumahelicopter (men durfde me in een reguliere ambulance niet te vervoeren) werd in de Uni-klinik in Giessen de schade opgemaakt.
- Linkerpols verbrijzeld,
- Middenhandbeentje linkerringvinger verbrijzeld,
- Middenhandsbeentje linkermiddelvinger gebroken,
- Rechter elleboog zwaar gekneusd,
- 6e ruggewervel gescheurd,
- 8e ruggewervel gebroken in 2 delen,
- 9e ruggewervel gebroken in 3 delen,
- plus diverse kneuzingen en bloeduitstortingen.
Na een spoedoperatie aan mijn pols, werd de volgende dag mijn rug geopereerd.
In mijn rug werd een dubbele fixateur aangebracht die de 8e en 9e wervel overbrugde, de 6e wervel kon zo genezen.
Op dat moment was er nog sprake van dat na 2 a 3 dagen ook een fixateur aan de binnenzijde van mijn ruggewervel zou worden aangebracht, iets wat gelukkig achteraf niet nodig was omdat alles goed genas.
Na 10 dagen in Giessen te hebben gelegen was een en ander voldoende genezen voor transport naar Nederland.
3 dagen carantaine volgde in het AZM (Maastricht) waarna ik op een andere kamer terecht kwam.
Na nog eens 11 dagen, dus in het geheel 3 weken, alleen op mijn rug te hebben gelegen was alles voldoende genezen om weer te mogen zitten.
Daarna volgde een periode van revalideren, opnieuw leren lopen, traplopen, fietsen, mijn linkerhand weer op krachten brengen, schrijven (schrijf nml links) etc.
De arts die mij in Giessen geopereerd heeft (Dr. Kraus) ben ik nu nog zeer dankbaar.
Zijn vakmanschap (die fixateurs heeft hij bedacht) hebben ertoe bijgedragen dat ik nu weer rondloop.
Overigens kwam ik door het ongeval in de WAO terecht en verloor ik mijn toenmalige baan. In november 2003 ben ik weer in Giessen geopereerd omdat men in Nederland het type fixateur niet kende en niet wist welke gereedschappen men moest toepassen om het ijzer (oseosynthese) te verwijderen....
Na deze operatie heb ik weer moeten revalideren, echter niet zodanig als direct na het ongeval. In januari van 2004 heb ik herkeuring van de WAO aangevraagd en ben ik op eigen verzoek weer volledig arbeidsgeschikt verklaard wat resulteerde tot mijn huidige baan.
Ondanks de zware tijd toen kan ik nog steeds genieten van het motorrijden.
De VFR heb ik eind 2002 verkocht en ben overgestapt op de Mille, heb er nooit spijt van gehad.
Overigens hebben familie en buurtgenoten me destijds voor gek verklaard dat ik weer ben gaan rijden.
Na zo'n klapper ga je wel ff anders rijden. Vroeger dook ik nog wel eens flink de bochten in, nu doe ik alles meer doordacht, maar het gene wat jouw is overkomen is niet te vermijden. Da's idd de nachtmerrie van iedere motorrijder.
En toch kruipen we er steeds weer op.....
Nogmaals sterkte met je herstel
Johnny